Een holistische aanpak die aansluit bij het visuele (taalzwakke) brein.

LetterKlankStad werkt vanuit het geheel naar de kern. De start ligt bij inzicht in de opbouw, structuur en regels van de Nederlandse taal. Doel: een goede decodering/automatisering van de letters en klanken. Aandacht dus voor versteviging van de fonologische leesprocedure die in het Nederlandse leesonderwijs veel te weinig aandacht krijgt.

Het visuele brein van (vooral jonge) kinderen, snelle denkers en taalzwakken, scant en benoemt woorden het liefst als geheel. Daarbij registreren visuele ingestelde mensen de vorm van de woorden en gebruiken ze de context en illustraties van het verhaal om tot lezen en begrip te komen. Bij het zien van een streepje met en puntje, zeggen ze: IK. Bij het zien van twee rondjes, zeggen ze BOOM. Er is geen aandacht voor de analyse, fonologie, opbouw en woordstructuur. Het lijkt lezen, maar is het niet!

Dit kan, met de huidige manier van lesgeven, lange tijd goed gaan. Ook de officiële toetsen geven, zeker eind groep 3, een voldoende leesniveau aan (E3). Immers: er wordt vlot gelezen binnen de tijd en dat is wat het onderwijs graag wil zien. Begrijpen wat je leest (tekstbegrip) en een goede spelling komt daarna vaak pas echt in het vizier op school. Maar het één kan niet zonder het ander. Zonder goede basis van het decoderen, loopt een lezer vast. Soms in groep 6, 7, 8, maar meestal in het Voortgezet Onderwijs bij de vreemde talen.

Letters en klanken
LetterKlankStad is anders dan alle andere leesmethodes. Er is in de didactiek een duidelijk onderscheid gemaakt tussen letters en klanken. Er zijn 26 letters (het alfabet) verdeeld in klinkers en medeklinkers. Klanken zijn twee of meer letters bij elkaar. Een letter is dus pertinent iets anders dan een klank!

Alfabetische naam en spraakklanken
Tevens leren kinderen al direct dat een letter een alfabetische naam heeft en één of meerdere spraakklanken. De letter e (spreek uit: ee) heeft meerdere spraakklanken. In het woord pet is dat [eh]. Maar in het woord lepel zijn de spraakklanken [ee] en [oh], en in het woordje de is de spraakklank van de letter e: [uh].

Dit onderscheid kennen en kunnen toepassen is cruciaal voor een goede decodering en dus voor goed leren lezen. Zo voorkom je verwarring bij leesproblemen als de stomme e, de open/gesloten lettergreep en eind d/b. De aandacht gaat al direct naar de analyse en opbouw van woorden.

Alfabetisch spellen
LetterKlankStad richt zich, naast het hakken en plakken, ook op het alfabetisch spellen van woorden per letter. Daarbij hanteren de lessen een vaste strategie. Het hele woord wordt uitgesproken, waarna de letters alfabetisch worden benoemd, van voor naar achter, en daarna van achter naar voor. Afsluiting is weer het hele woord. Zo kadert het brein de afzonderlijke letters en ontstaat het woordbeeld. Je kunt immers een woord pas `terug` spellen, als je het in gedachten voor je ziet. Dit inprenten van woorden maakt dat woorden in het geheugen worden opgeslagen. Dat leidt weer tot een effectief `woordjes leren` bij spelling / vreemde talen en voorkomt problemen bij de bekende leeshobbels.